فروشگاه فایل

فروشگاه فایل

فروشگاه فایل

فروشگاه فایل

سیستم تمرین FST-7 در بدنسازی چیست / سیستم هنی رمبد

سیستم تمرین FST-7 در بدنسازی چیست / سیستم هنی رمبد

پایه اصلی تمرین براساس کش آمدن فیشیا و رشد عضلات براساس شوک و کشش می باشد.

سیستم تمرین FST-7 در بدنسازی چیست / سیستم هنی رمبد

پایه اصلی تمرین براساس کش آمدن فاشیا(تور سفت و سخت محکمی که از جنس فیبروپلاست و کلاژن است که عضلات را محاصره کرده و مانع رشد عضلات میشود) و رشد عضلات براساس شوک و کشش میباشد و عدد ? در انتهای FST به معنای ? ست تمرین یک گروه عضلانی در انتهای برنامه است، شما نمیتوانید این برنامه تمرین را همیشه برای یک گروه عضلانی انجام دهید و حداکثر مدت تمرین هر گروه عضلانی ? هفته می‌باشد و پس از آن باید به گروه عضلانی بعدی رفته و آن را با این سیستم، تمرین دهید. این سیستم تمرین باعث رساندن افرادی مثل: جی کاتلر، فیل هیث و جرمی بوندیا به قله موفقیت شده است.

FST-? به چه معناست؟
Fascia Stretch Training یعنی تمرین کش آمدن فاشیا ، فاشیا توری نازک بر روی عضلات است و باعث نگهداری عضلات میگردد و جنس آن از فیبروپلاست و کلاژن میباشد. فاشیا در حالت عادی مانع از رشد بیش از حد عضلات میگردد و در این سیستم تمرین با شوک دادن به عضلات و رساندن میزان زیادی از خون و انجام کشش(فیگور) پس از هر ست باعث پاره شدن فاشیا میگردد و پس از تمرین شما تا روز آینده که مجددا تمرین کنید در فاز عضله سازی هستید.

پیش نیاز های سیستم تمرین FST-? چیست؟
این سیستم تمرین بدلیل اینکه در سطح پیشرفته است نیازمند: تغذیه، خواب و مکمل مناسب میباشد.

تغذیه: کلیدی ترین نقش در این سیستم تمرین را اجرا میکند، شما هر ?:?? الی ? ساعت باید یک وعده غذایی میل کنید تا همیشه به عضلاتتان سوخت کافی رسیده تا بیشترین رشد را داشته باشید رژیم غذایی بسیار قوی و غنی از پروتئین و انواع کربوهیدرات پایه این سیستم تمرین است.

خواب کافی: اگر شما شخصی هستید که زندگیتان را وقف بدنسازی کرده اید و تنها شغلتان بدنسازی است باید بهتون تبریک بگوییم این برنامه مناسب شماست تا در کمترین زمان ممکن به بیشترین رشد عضلانی برسید اگر خواب و استراحت کافی دارید شما میتوانید این برنامه تمرین را ? بار در هفته انجام دهید اما اگر غیر از این است بهتره که فقط یکبار در هفته انجام دهید.

مکمل: قبل از تمرین برای بیشترین فشار میتوانید از پمپ استفاده کنید و در حین تمرین از BCAA و گلوتامین استفاده کنید و پس از تمرین وی ایزوله و کربوهیدرات زود جذب مکمل های مفیدی برای شما هستند.


همیشه به یاد داشته باشید در این برنامه تمرین نوشیدن آب بیشتر از مکمل اهمیت دارد.


سیستم تمرین FST-? بدرد چه افرادی میخورد؟
این سیستم تمرین برای تمامی افراد مناسب است اما توصیه می گردد قبل از شروع تمرین حتما آموزش های تمرین را مشاهده و صحبت های هنی رامبد را گوش فرا دهید تا از هرگونه مصدومیت جلوگیری کنید.

حرکات رایج در FST 7
هنی رامبد می گوید ترجیح می دهد در این روش برای حرکت آخر ازحرکات تک مفصلی یا دستگاه استفاده کند. علت این است که انجام حرکات چند مفصلی علاوه بر اینکه حفظ تعادل دراین حرکات دشوار است همچنین عضلات دیگر وجانبی هم خسته می شوند. البته اگه یک بدنساز پیشرفته و با حجم و قدرت عضلانی مورد قبول هستید می توانید برای حرکت آخر از حرکات چند مفصلی هم استفاده کنید.

به این برنامه جلوبازو نگاه کنید:

جلو بازو دمبل متناوب: ?-??-??
جلو بازو دستگاه: ?? *?
جلوبازو هالتر ایستاده: ?? * ?

همان طور که می بینید حرکت آخر مربوط به این عضله ? ست است که هر ست ?? تکرار است. باید در تمام این ? ست از یک وزنه استفاده کرد البته می توان در ست های بالا اگر نتوانسیتم به ??تکرار برسیم وزنه رو کاهش داد اما باید یادمان باشد که به هیچ وجه نبایداز وزنه های خیلی سبک استفاده کرد.
رامبد می گوید که حرکت ? ستی می تواند حداکثر مقدار خون را راهی عضلات کند و همچنین باعث کشش FASCIA شود که موجب می شود تا فضای لازم برای رشد عضلات به وجود آید. بیشتر از اون شما رو تمرین زده می کند و کمتر از اون ممکن است جواب ندهد.

منظور از FASICA STRECTH کشش روکش نازک بافت های ارتباطی عضلات است که هم با حرکت ? ستی به وجود می آید و هم با کشش عضلات بین ست ها. مثلا بعد از حرکات جلو بازو بازوها رو صاف جلوی بدن آویزان کنید و دست ها رو رو به پشت نگه دارید و ?? ثانیه به این کار ادامه دهید.
یا بعد از حرکت بارفیکس ?? ثانیه خودتون رو از میله آویزون کنید.


در این روش شما باید اول حرکات سنگین و چند مفصلی رو اجرا کنید و بعد سراغ حرکت ? ستی و تک مفصلی بروید.

بین هر ست ?? تا ?? ثانیه استراحت کنید نه بیشتر و نه کمتر در بین ست ها حرکات کششی انجام دهید.


سبک تمرین نکنید!

تصورتون این نباشد که چون قراره ? ست ?? تکراری بزنید باید سبک بزنید. البته نباید سنگین هم تمرین کنید اما وزنه ها حداقل ?? تا ?? درصد حداکثر قدرت شما باشند. مثلا اگه شما قبلا حرکت جلوبازو هالتر رو سه ست ?? هایی انجام می دادین و میتونستید با وزنه ی ?? کیلویی این حرکت رو انجام دهید در FST 7 از وزنه ی ?? کیلویی استفاده کنید.

تقلب نکنید!

دامنه های ناقص در این روش توصیه نمیشه مگر برای یک یا دو تکرار آخر.

تمرین زده نشوید!

مواردی مثل سوء تغذیه، کسری خواب و کم آب خوردن قلب تمرین و در حین تمرین باعث تمرین زدگی می شود. توجه کنید چون این یک روش سنگین برای عضلات است اگر تغذیه خوب نداشته باشید حتما نتیجه معکوس میگیرید. تغذیه بعد از تمرین بسیار حیاتی است اگر نمیتونید یک وعده ی غذای خوب بعد از تمرین بخورید حداقل بایک نوشیدنی پروتئینی این موضوع رو جبران کنید.

ریکاوری !

مصرف ویتامین C و bcaa رو بعد از تمرین به شما توصیه می کنم. ویتامین C خیلی زودجذب میشه و به ریکاوری بدن کمک می کند. متاسفانه خیلی از بدنسازان فقط به ویتامین های گروه B اهمیت میدن و از بعضی ویتامین ها غافل میشن. اگه از قرص های ویتامین استفاده نمی کنید مصرف آب پرتغال تازه یا مصرف لیمو ترش بعد از تمرین و با شکم خالی از می تواند مفید باشد.

 

ترجمه مقاله پیری ، ظرفیت عملکردی وآموزش تمرین برونگرا

ترجمه مقاله پیری ، ظرفیت عملکردی وآموزش تمرین برونگرا

RSS feed.

  • ترجمه مقاله پیری ، ظرفیت عملکردی وآموزش تمرین برونگرا

    ترجمه مقاله پیری ، ظرفیت عملکردی وآموزش تمرین برونگرا

    ترجمه مقاله پیری ، ظرفیت عملکردی وآموزش تمرین برونگرا

    دسته: پزشکی

    بازدید: 10 بار

    فرمت فایل: docx

    حجم فایل: 711 کیلوبایت

    تعداد صفحات فایل: 16

    دو سیستم عضلانی و قلبی و عروقی اشاره خواهد کرد و کیفیت زندگی را برای افراد مسن بهبود می بخشد. کاربرد تمرینات ورزشی برونگرا یک مدل نامتعارف جذاب برای افراد مسن است

    قیمت فایل فقط 7,000 تومان

    پس از پرداخت، لینک دانلود فایل برای شما نشان داده می شود.

    پرداخت و دانلود

    ترجمه مقاله پیری ، ظرفیت عملکردی وآموزش تمرین برونگرا + نسخه انگلیسی

    مترجم:نهال چوبندی

    چکیده

    افزایش سن یک فرآیند چند عاملی است که در نهایت باعث کاهش در عملکرد فیزیولوژیکی ما و کاهش بهداشت ، کیفیت زندگی و استقلال افراد مسن می شود.ورزش مشارکتی به عنوان راهی برای کاهش اثرات پیری از طریق حفظ  پارامترهای فیزیولوژیکی شناخته می شود. ورزش برونگرا مدلی است که می تواند توسط افراد مسن ، با توجه به توانایی عضله در ترکیب تولید نیروی بالای عضلات با هزینه کم انرژی بکارگرفته شود.با این حال ممکن است خطر آسیب عضلانی قبل از این که عضلات قادر به انطباق باشند وجود داشته باشد .بخش اول این مطالعه ، روند پیری و چگونگی کاهش ظرفیت هوازی ، قدرت عضلانی و تحرک عملکردی را توصیف می کند.بخش دوم ، ورزش برونگرا و آسیب عضلات ، و اثرات مکرر را برجسته می سازد. بخش نهایی به بررسی مداخلات ورزش برونگرا می پردازد که توسط افراد مسن با تمرکز بر تغییرات در تحرک عملکردی تکمیل می شود.در نتیجه، ورزش استقامتی برونگرا یک روش پتانسیلی است که می تواند در افراد مسن برای بهبود قدرت عضلانی ، ظرفیت هوازی و توانایی عملکردی کاربردی بکار گیرد. با این حال ، تحقیقات بیشتر برای ارزیابی اثرات بر ظرفیت هوازی و نسخه مناسب برای ورزش استقامتی برونگرا مورد نیاز است.

    قیمت فایل فقط 7,000 تومان

    پس از پرداخت، لینک دانلود فایل برای شما نشان داده می شود.

    پرداخت و دانلود

    برچسب ها : ترجمه مقاله پیری ، ظرفیت عملکردی وآموزش تمرین برونگرا , مقاله ترجمه شده , دانلود مقاله , ورزش برونگرا , توانایی عملکردی , قدرت عضلانی , ظرفیت هوازی , آسیبهای عضلانی , ترجمه مقاله پیری , ظرفیت عملکردی وآموزش تمرین برونگرا , نهال چوبندی

 برای توضیحات بیشتر و دانلود کلیک کنید

 

بررسی مقایسه ی تأثیر تمرین های پلایومتریکی در آب و خشکی بر توان بی هوازی ناجیان غریق

بررسی مقایسه ی تأثیر تمرین های پلایومتریکی در آب و خشکی بر توان بی هوازی ناجیان غریق

RSS feed.

  • بررسی مقایسه ی تأثیر تمرین های پلایومتریکی در آب و خشکی بر توان بی هوازی ناجیان غریق
    بررسی مقایسه ی تأثیر تمرین های پلایومتریکی در آب و خشکی بر توان بی هوازی ناجیان غریق
    دسته: فنی و
    مهندسی
    بازدید: 3 بار
    فرمت فایل: doc
    حجم فایل: 14079 کیلوبایت
    تعداد صفحات فایل: 110

    پایان نامه بررسی مقایسه ی تأثیر تمرین های پلایومتریکی در آب و
    خشکی بر توان بی هوازی ناجیان غریق در 110 صفحه ورد قابل ویرایش

    قیمت فایل فقط 19,000 تومان

    خرید

    پایان نامه بررسی مقایسه ی تأثیر تمرین های
    پلایومتریکی در آب و خشکی بر توان بی هوازی ناجیان غریق در 110
    صفحه ورد قابل ویرایش

    مقدمه: 

    بهبود در رکوردهای ورزشی مدیون پژوهش های متخصصان  در
    زمینه های مختلف تربیت بدنی و علوم ورزشی است. یکی از این زمینه
    ها که پژوهش های بسیاری نیز در آن صورت گرفته، علم تمرین وابسته
    به فیزیولوژی ورزش می باشد.

    ورزشکاران و قهرمانان رشته های مختلف ورزشی با توجه به
    ماهیت رشته ورزشی خود از نظر عوامل مختلف آمادگی جسمانی و حرکتی
    دارای نیازها و اولویت های ویژه ای می باشند.

    به عبارت دیگر، هر یک از رشته های ورزشی  به یکی از
    عوامل قدرت، استقامت، توان، انعطاف پذیری، سرعت  و یا تلفیقی
    از آن ها نیاز دارند که با توجه به نوع رشته ورزشی با یکدیگر
    متفاوتند (حسینی، 1377 ).

    قدرت عضلانی، پایه و اساس برنامه های بدن سازی و آمادگی
    جسمانی بوده که در رشته های مختلف ورزشی جایگاه خاصی دارد.
    به  عنوان مثال: در رشته ورزشی شنا و نجات غریق علی رغم
    نیازی که به عامل قدرت احساس می شود، عامل سرعت در اولویت بعدی
     قرار می گیرد (کاستیل و همکاران، 1369).

    یکی از مهم ترین عوامل موفقیت ورزشکاران در رشته های سرعتی،
    برخورداری از توان بی هوازی و سرعت عکس العمل بالاست. از آنجا که
    فعالیت هایی نظیر شنای سرعت، وزنه برداری، دوومیدانی و به طور کلی
    ورزش­های سرعتی نیاز به تولید نیروی بیشینه عضلانی دارند،
     برای تامین انرژی موردنیاز خود شدیداًً به دستگاه
    فسفاژن  (آدنوزین تری فسفات- فسفوکراتین) متکی هستند. تمرین
    های سرعتی بی هوازی علاوه بر کسب قدرت، با ایجاد تغییراتی در
    کارایی حرکت، ظرفیت انرژی زایی هوازی و ظرفیت تامپونی، باعث بهبود
    در اجرای مهارت شده و در

    رویدادهای ورزشی که فوق العاده بی هوازی هستند،  خستگی
    را به تعویق می اندازد(ویلمور و همکاران، 1384).

    یکی از بهترین شیوه­های افزایش توان بی­هوازی در رشته­های
    سرعتی، تمرین­های نسبتاًًً جدیدی به نام پلایومتریک است است
    (ماساموتو و همکاران 2003، رابینسون و همکاران2004، میلر2002،
    مقدم1381). این تمرین­ها اولین بار توسط والری بورزوف  از
    قهرمانان رشته­ی دوومیدانی اجرا شد و منجر به رسیدن وی به عرصه­ی
    قهرمانی در دوومیدانی گردید و  سپس، پژوهش­های بیشتری در جهت
    تأثیر این شیوه­ی­ تمرینی در سایر رشته­های ورزشی نیز شروع
    شد(رادکلیف و همکاران، 1381). اصطلاح پلایومتریک اولین بار در سال
    1975به وسیله­ی فرد ویلت ، یکی از مربیان دوومیدانی به وجود آمد
    که از دو واژه­ی پلایو + متریک به معنای فزایندگی قابل ارزیابی
    گرفته شده است.

     مزیت این نوع تمرین­ها در این است که موجب آمادگی
    دستگاه عصبی- عضلانی می­شود و در نتیجه به ورزشکار اجازه می­دهد
    تا در فعالیت­هایی که همراه با تغییر جهت هستند، به شکل نیرومند و
    سریعی عمل کند. ورزشکاران رشته­هایی مثل: بسکتبال، والیبال، دوهای
    سرعت، پرش

    ارتفاع، اسکی،  شنا و سایر ورزش­هایی که به توان
    بالایی نیاز دارند، از این نوع تمرین­ها بسیار سود می­برند. از
    مزایای دیگر تمرین­های پلایومتریک، نوع حرکت­های آنست.

    در این روش تمرینی، حرکت­هایی چون: لی­لی کردن، پریدن، جهش
    با یک پا، جهش با هر دو پا و تاب خوردن وجود دارد که آموزش و
    یادگیری آن­ها نیز بسیار آسان است(شارکی، 1374).

    از طریق این تمرین­ها ورزشکار قادر خواهد بود انقباض درون
    گرای   قوی­تری را پس از انقباض برون گرا  اعمال
    کند. از این­رو با توجه به این­که تمرین­های پلایومتریک منجر به
    افزایش توان می­شود، نقش این شیوه­ی تمرینی در مهارت­هایی مانند
    شنا ] و نجات غریق[ که عامل توان در آنها نقش اصلی را ایفا می­کند
    مورد بررسی قرار گرفته و مشخص شده که این تمرین­ها در بهبود رکورد
    و پیشرفت ورزشکاران مؤثر است(کاستیل و همکاران، 1369).

    بیان مسئله:

    برای این که ناجی غریق  بتواند به سرعت شنا کند باید
    قادر باشد نیروی زیادی را به سرعت و با شدت کافی از طریق دست­ها و
    پاها برای پیشروی در آب به کار ببرد. به بیان دیگر برای پیشروی در
    آب به قدرت و سرعت انقباض نیاز دارد که هر دو عامل را می­توان از
    طریق تمرین­های پلایومتریک بهتر افزایش داد (امیرخانی،
    1381).

    به­طور کلی تمرین­های پلایومتریک، تمرین­ها یا حرکت­هایی
    هستند که برای دست یابی به نوعی از حرکت واکنشی- انفجاری، قدرت و
    دامنه حرکتی را با یکدیگر پیوند می­دهد. از تمرین­های پلایومتریک
    اغلب به عنوان تمرین­های پرشی و پرش­های عمقی یاد می شود در حالی
    که هر تمرین یا حرکتی که از بازتاب کششی برای تولید واکنش انفجاری
    استفاده کند، نوعی تمرین پلایومتریک است (بومپا، 1382). با توجه
    به این­که در عملیات نجات غریق اکثر انقباض­های عضلانی از نوع
    درون­گرا می­باشد و این مهارت به هماهنگی عصبی عضلانی بالایی نیاز
    دارد؛ تمرین­های پلایومتریک باعث افزایش نیروی انقباض درون­گرا
    (کوتاه شونده) و افزایش هماهنگی عصبی- عضلانی می­شود و پژوهش­های
    انجام شده روی تمرین­های مختلف ورزشی در زمینه­ی این تمرین­ها،
    بیانگر اثر مثبت آنهاست(بومپا، 1382).

    از سوی دیگر بهبود توان از عناصر مهم افزایش قابلیت اجراهای
    ورزشی است که به صورت حاصل ضرب نیرو در سرعت بیان می­شود. توان
    عضلانی برای پرتاب­ها، پرش و ضربه­ها ضروری است.  به­علاوه
    توان برای تغییر جهت سریع و افزایش شتاب و حرکت در شروع رشته­هایی
    مثل دوهای سرعت و شنا در مسافت های کوتاه مدت نیاز است.

    از آن­جا که در رشته­ی نجات غریق، هدف ناجیان غریق، رساندن
    رکورد به پائین­ترین حد ممکن است، در نتیجه فرد ناجی باید از توان
    و آمادگی بی­هوازی بالایی برخوردار باشد تا بتواند از عوامل سرعت
    جسمانی در این رشته به خوبی استفاده کند(چو، 1378).

    با در نظر گرفتن اوقات استراحت کم و عدم دسترسی همه­ی
    ناجیان به وسایل بدن سازی(وزنه)واحتمال آسیب­دیدگی آن­ها در اثر
    کار با وزنه،  یکی از دغدغه­های آن­ها راجع به مفید بودن
    تمرین­های بدن­سازی بدون وزنه جهت بالا بردن توان بدنی و بهبود
    رکوردها می­باشد.

    تمرین­های پلایومتریک بر توان بی­هوازی افراد تأثیر دارد
    (رابینسون و همکاران 2004 ، ماساموتوو همکاران 2003، میلر2002،
    شهدادی 1378، آروین1377). اما در شرایط محیطی و اجتماعی مختلف این
    تأثیر یکسان نیست. با توجه به زودبازده بودن و عدم نیاز به وسایل
    خاص، این سوال مطرح می شود که:

    آیا انجام تمرین­های پلایومتریک در آب، به اندازه­ی انجام
    این تمرین­ها در خشکی، موجب بهبود توان بی­هوازی ناجیان غریق و
    ارتقاء رکورد­های آن­ها می­شود؟ با توجه به این مسأله، پژوهشگر
    قصد دارد تأثیر دو روش تمرین پلایومتریک درون آب و خارج از آب را
    در توان بی­هوازی ناجیان غریق مورد بررسی و مقایسه قرار دهد تا
    چنان چه تفاوت معنا داری را مشاهده نمود بر اساس آن به ناجیان
    پیشنهاد کند تا از آن تمرین خاص استفاده نمایند.

    ضرورت واهمیت پژوهش:

    حرفه­ی نجات غریق، به خصوص در استخرها، از جمله رشته­هایی
    است که نیاز مبرم به بالا بودن توان بی­هوازی جهت شنا در مسیرهای
    کوتاه در حداقل زمان دارد و فرد ناجی غریق باید پیوسته دارای سطح
    آمادگی بدنی بالایی باشد تا بتواند در انجام وظیفه خود موفق بوده
    و در دوره­های آمادگی که از طرف هیأت نجات غریق در ابتدای هر سال
    برگزار می­گردد موفق به کسب رکوردهای مورد نظر شود.

    با توجه به اهمیت توان بی­هوازی و قدرت عضلانی در این رشته،
    ناجیان غریق در طی اوقات استراحت در بین جلسات کاری خود به
    تمرین­های گوناگون، اعم از تمرین وزنه، شنای سرعتی و دیگر
    تمرین­ها می­پردازند.

    با در نظر گرفتن مواردی چون ویژگی خاص تمرین­های پلایومتریک
    که در کوتاه مدت باعث افزایش توان و سرعت عضلانی می
    گرددمیگردد(رابینسون و همکاران2004 ، استیم و همکاران2007)، و
    همچنین آمادگی بدنی ناجیان غریق جهت انجام این تمرین­ها، در دسترس
    بودن آب در محیط کاری این افراد و در نظر گرفتن این موضوع که
    انجام تمرین­های پلایومتریک درون آب، نیاز به وسیله ندارد، به نظر
    می­رسد مقایسه تأثیر تمرین­های پلایومتریک درون آب و خارج از آب
    (خشکی) بر توان بی­هوازی و قدرت انفجاری ناجیان غریق ضروری و قابل
    توجیه باشد.

    نتایج این پژوهش می­تواند جهت ارائه برنامه تمرین­های
    آمادگی به ناجیان غریق و شنا گران و هیأت­ها وفدراسیون­های مربوطه
    مفید باشد.

     

     

    پیشینه­ی
    پژوهش:

    پژوهش های انجام شده در داخل
    کشور:

    پژوهشگر تا این تاریخ موفق به پیدا کردن پژوهش مقایسه ایی
    بین تمرین­های پلایومتریک داخل آب و خشکی در کشور نشده است، اما
    به چند پژوهش در مورد این تمرین­ها اشاره
    می­گردد:  

         سلیمانی(1375)، اثر دو روش
    تمرین­های بدنسازی با وزنه و پلایومتریک را روی رکورد صدمتر کرال
    سینه شناگران پسر کرمان مورد بررسی قرار داد. وی 30 شناگر 16 تا
    19 سال را به­طور تصادفی انتخاب کرد که 15 نفر تمرین­های
    پلایومتریک و 15 نفر تمرین با وزنه را انجام می­دادند. نتایج
    پژوهش به این صورت بود که در هر گروه پس از 6 هفته بدنسازی بهبود
    قابل ملاحظه ایی مشاهده گردید. گروهی که تمرین­های پلایومتریک
    انجام داده بودند رکوردهای بهتری را کسب کردند. اما از نظر آماری
    اختلاف معنا داری بین اثر تمرین­های پلایومتریک و تمرین­های با
    وزنه بر رکورد شنای صدمتر شناگران مشاهده نشد.

        هم­چنین شهدادی(1378)، اثر تمرین­های
    پلایومتریک را بر توان انفجاری و تغییر شتاب بازیکنان هندبال مورد
    بررسی قرار داد. وی 24 بازیکن هندبال را به دو گروه کنترل و تجربی
    تقسیم کرد و به مدت 7 هفته گروه تجربی را تحت تأثیر تمرین های
    پلایومتریک قرار داد. در پایان پژوهشگر به نتایج زیر دست
    یافت:

    الف) تمرین­های پلایومتریک موجب افزایش رکورد پرش و توان
    انفجاری ورزشکاران می شود.  ب) به سبب اهمیت تغییر شتاب و
    تغییر مسیر در اجرای مهارت­های ورزشی، از آن­جایی که تمرین­های
    پلایومتریک موجب افزایش این عامل شده است، می­توان برای موفقیت
    ورزشکاران از این برنامه­ها استفاده کرد.

        به علاوه پیرانی(1372)، تأثیر تمرین­های
    پلایومتریک را در کارهای سرعتی مثبت­تر از تمرین­های با وزنه
    ارزیابی کرد.

        معینی( 1374)، نیز تأثیر مثبت و معنی
    دار تمرین­های پلایومتریک را بر برد توپ فوتبال نشان داده
    است.

         در همین ارتباط آقا کوچکی(1377)،
    اثر تمرین­های پلایومتریک را در افزایش توان بی­هوازی ورزشکاران
    رشته بسکتبال مورد بررسی قرار داد. وی 30 نفر از بازیکنان باشگاه
    دخانیات را به مدت 8 هفته در دو گروه تجربی و کنترل مورد آزمایش
    قرار داد. نتایج پژوهش وی عبارتند از: الف) تمرین­های پلایومتریک
    روی توان بی­هوازی بازیکنان بسکتبال تأثیر معناداری
    دارد. 

    ب) تمرین­های پلایومتریک روی رکورد پای دفاع بازیکنان
    بسکتبال تأثیر معناداری دارد. بنابراین انجام تمرین­های
    پلایومتریک موجب افزایش توان بی­هوازی بسکتبالیست­ها
    می­شود.

    پژوهش مشابهی نیز در همین سال توسط آروین بر روی
    بسکتبالیست­ها انجام شد که پس از 6 هفته نتایج مشابهی را بدست
    داد.

        ضمناًً محسن­زاده (1379)، تأثیر
    تمرین­های منتخب پلایومتریک بر میزان چابکی و توان انفجاری پاهای
    کاراته کاران پسر 20-15 سال تهران را بررسی کرد و تأثیر مثبت و
    معنادار این تمرین­ها را بر کاهش زمان آزمون 9*4 متر و افزایش پرش
    عمودی گزارش داد.

        از طرفی مقدم(1382)، اثر تمرین­های
    پلایومتریک را بر بهبود توان پا و رکورد شنای کرال سینه مورد
    بررسی قرار داد. نتایج این پژوهش حاکی از این بود که برنامه مختلط
    تمرین شنا و تمرین­های پلایومتریک نه تنها باعث بهبود توان پای
    شناگران می­شود، بلکه بر رکورد شنای کرال سینه و رکورد پای کرال
    سینه آن­ها نیز تأثیر معناداری دارد.

          متجدد(1383) هم اثر 6 هفته
    تمرین پلایومتریک را بر توان بی­هوازی و رکورد 50 متر سرعت 4 شنای
    تیم شنای جوانان مشهد مورد بررسی قرار داد. نتایج پژوهش وی حاکی
    از این بود که برنامه پلایومتریک منتخب بر رکوردهای شنای 50 متر
    آزمودنی­ها تأثیر معنا داری دارد.

     

    پژوهش های انجام شده در خارج از
    کشور:

    هدف از اجرای این پژوهش، مقایسه­ی تأثیر تمرین­های
    پلایومتریک آب و خشکی بر توان بی­هوازی، طول شیرجه، رکورد 33 متر
    شنای کرال سینه­ی سربالا، توان حداکثر، توان حداقل و توان متوسط
    در ناجیان غریق شهرستان مشهد بود. در این فصل درباره­ی روش پژوهش،
    جامعه و نمونه­ی آماری، نحوه­ی گزینش آزمودنی­ها، متغیرها،
    ابزارهای اندازه­گیری، نحوه­ی جمع آوری داده ها و روش­های آماری
     توضیحاتی ارائه می­گردد.

    روش
    پژوهش:

    این پژوهش از نوع نیمه تجربی می­باشد و با ا ستفاده از طرح
    آزمون مقدماتی و نهایی (پیش­آزمون و پس­آزمون) با سه گروه: آب،
    خشکی و کنترل اجرا شده است.

    جامعه آماری:

    تعداد کل ناجیان غریق شهرستان مشهد 2000 نفر می­باشد ولی با
    توجه به تعریف ناجی غریق در این پژوهش، جامعه آماری این پژوهش را
    کلیه­ی ناجیان غریق شهرستان مشهد تشکیل می­دهند که در سال 1387 در
    کسوت ناجی غریق فعالیت دارند و تعداد این افراد 570 نفر
    می­باشد.

    نحوه گزینش آزمودنی ها:

    نمونه­های اولیه­ی این پژوهش را 24 نفر از ناجیان غریق فعال
    شهرستان مشهد تشکیل می­دادند که به­طور داوطلب حاضر به شرکت در
    تمرین­ها و آزمون­های این پژوهش شدند. این افراد به­طور تصادفی به
    سه گروه هشت نفره تحت عنوان گروه تمرینی آب، گروه تمرینی خشکی و
    گروه کنترل تقسیم شدند که دو نفر از آزمودنی ها (یک نفر از گروه
    آب و یک نفر از گروه خشکی) در پس­آزمون شرکت نداشتند.

    متغیرهای
    پژوهش: 

    متغیرهای مستقل:

     1- انجام تمرین­های پلایومتریک در خشکی 2- انجام
    تمرین­های پلایومتریک در آب .

    متغیرهای وابسته:

    1- رکورد 33 متر شنای کرال سینه سر بالا  2- طول شیرجه
    3- توان بی­هوازی(آزمون وین گیت)
            4- توان حداقل
    5- توان حداکثر 6- توان متوسط.

    برنامه تمرین:

    برنامه­ی تمرین شامل شش هفته تمرین بود که هر هفته شامل سه
    جلسه و در هر جلسه بین 45 تا 60 دقیقه تمرین انجام می­شد که شامل
    مراحل زیر بود:

    الف) گرم کردن شامل: دویدن نرم و حرکت­های کششی به مدت 10
    دقیقه.

    ب) انجام تمرین­های منتخب پلایومتریک توسط هریک از گروه­های
    تمرینی آب و خشکی.

    ضمناًًً جهت یکسان بودن فشار تمرینی در آب و خشکی، پس از به
    دست آوردن حداکثر تعداد ضربان قلب هر­ یک از آزمودنی­ها (سن –
    220)، تعداد ضربان قلب وی را در محدوده­ی 80% تا 90% حداکثر ضربان
    قلب به­دست آورده، و به­ وسیله­ی ساعت پلار که به مچ دست او بسته
    می­شد، به­طور دقیق کنترل می­شد.  

    ج) بازگشت به حالت اولیه به مدت پنج دقیقه.

    لازم به توضیح است که آزمودنی­ها در دوره­ی تمرینی این
    پژوهش  به انجام تمرین ورزشی دیگری مشغول نبوده
    اند.                                                                                                                                                      
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         

     

    ابزارهای اندازه گیری:

    میله مدرج شده (پژوهشگر ساخته):

     میله­ی آلومینیومی بلند و کاملاًً صاف که به وسیله­ی
    ماژیک ضدآب به فواصل یک سانتی­متری تقسیم شد و جهت ثبت طول
    شیرجه­ی آزمودنی­ها در کنار استخر و به موازات مسیر شیرجه آن­ها
    قرار داده می­شد.

    دوربین فیلم برداری:

    دوربین فیلم برداری با مارک سونی(HD )، ساخت ژاپن که بر روی
    سه پایه مخصوص آن سوار شده و آزمودنی­ها پس از آموزش تکنیک یکسان
    شیرجه، ابتدا یک­بار به صورت آزمایشی شیرجه زده و پس از تعیین
    حدود تقریبی محل ورود دستانشان به آب، دوبار شیرجه را تکرار
    می­کردند و دوربین روبروی محدوده­ی مشخص شده، به طوری که میله
    مدرج به وضوح دیده شود  تنظیم می­شد و پس از اجرای شیرجه،
    فیلم ضبط شده­ی آن به صورت آهسته بازبینی و رکورد طول شیرجه
    آزمودنی ثبت گردید.

    کرونومتر:  

    کرونومتر با مارک (Fox) و (Q & Q)، ساخت چین جهت ثبت
    رکورد 33 متر شنای کرال سینه به حالت سربالا(با استارت ) و انجام
    آزمون رَست

    دوچرخه کار سنج:

    دوچرخه کارسنج با مارک (Techno gym)، ساخت ایتالیا، جهت
    انجام آزمون وین گیت  (توان بی­هوازی).

    متر نواری:

     (50متری) جهت تعیین مسافت دویدن در آزمون رست.

    ترازوی دیجیتال:

     با مارک صاایرانPDS200   جهت اندازه­گیری
    وزن افراد برای استفاده در فرمول آزمون رست.

    آزمون رست:

     برای اندازه­گیری توان حداقل، توان
    حداکثر و توان متوسط.

    آزمون وین گیت:

     برای اندازه­گیری توان بی­هوازی به وسیله­ی دوچرخه­ی
    کارسنج.

    قیمت فایل فقط 19,000 تومان

    خرید

    برچسب ها :
    بررسی مقایسه ی تأثیر تمرین های پلایومتریکی در آب و خشکی بر توان
    بی هوازی ناجیان غریق ,
    پایان نامه بررسی مقایسه ی تأثیر تمرین های پلایومتریکی در آب و
    خشکی بر توان بی هوازی ناجیان غریق ,
    مقاله بررسی مقایسه ی تأثیر تمرین های پلایومتریکی در آب و خشکی
    بر توان بی هوازی ناجیان غریق ,
    پروژه بررسی مقایسه ی تأثیر تمرین های پلایومتریکی در آب و خشکی
    بر توان بی هوازی ناجیان غریق ,
    تحقیق بررسی مقایسه ی تأثیر تمرین های پلایومتریکی در آب و خشکی
    بر توا

 برای توضیحات بیشتر و دانلود کلیک کنید